Zwischen Schnee und Schwelle

Heller Tag


Kein Kaffee, kein Wein,
keine Zigaretten kein
Fernsehen: nur
ich, denke ich,
zähle meine Finger. Links von mir
duckt sich das Telefon
zum Sprung
auch der Fensterrahmen ist nicht narrensicher ein
kleiner, grauer, viereckiger Wecker
kriecht ins Zentrum des Tisches will
angebetet werden
ununterbrochen –
das Wimmern der Heizung
bedeutet mir nichts, fleischlose
atmende Rippen,
denke ich. Obwohl
andererseits
Blut fließen könnte in ihnen die
Rohre, immer zwei
übereinander
Adern sein könnten, Venen,
Arterien, wändeentlang unter
Tapetenhaut obwohl
die Fenster Augen sein könnten der Wecker
ein vielrädriges
schmales Herz während
das Telefon
Nervenleitungen aussendet, lauscht
lauert kein
Bildschirm mich beschirmt kein
Kaffee, kein Wein, keine
Zigaretten. Das Haus
blinzelt ganz kurz
mit den Fensterrahmen
das Licht aus
beschließt
mich
zu eli-
minieren.





DUIT DAG


Geen koffie, geen wijn,
geen sigaretten geen
televisie kijken: alleen
ik, denk ik,
telt mijn vinger. Links van mij
kruipt de telefoon in zijn schulp
voor een barst
ook de vensterramen zijn niet absoluut betrouwbaar een
kleine, grauwe, vierhoekige wekker
kruipt in het centrum van de tafel wil
aangeraakt worden
onondoorbroken -
het kermen van de verwarming
zegt mij niets, vleesloze
ademende ribben,
denk ik. Hoewel
aan de andere kant
bloed stromen kon binnen in die
buis, altijd twee
tegenover elkaar
aders zijn kunde, venen,
slagaders, murenlang onder
tapijtenhuid ofwel
de vensters ogen zijn kunde van de wekker
een veelraderig
verminderend hart gedurende
de telefoon
zenuwleidingen buitendat, luistert
loert geen
beeldscherm mij beschermt geen
koffie, geen wijn, geen
sigaretten. Het huis
knipoogt heel kort
met de vensterramen
het licht uit
besluit
mij
te eli-
mineren.


(Übersetzung von Nok Snell)